Η πιθανότητα μια γυναίκα να παρουσιάσει καρκίνο της μήτρας είναι 1-2% μέχρι την ηλικία των 75 ετών και είναι η έκτη κακοήθεια σε συχνότητα εμφάνισης ανάμεσα στους καρκίνους στις γυναίκες παγκόσμια. Σπάνια εμφανίζεται πριν από την ηλικία των 40 ετών, ενώ στην πλειοψηφία των περιπτώσεων αφορά στο ενδομήτριο.
Επιβαρυντικοί παράγοντες κινδύνου:
- Ηλικία
- Ορμονικοί παράγοντες :
- Η χρήση οιστρογόνων σε διάφορες θεραπείες υποκατάστασης
- Έναρξη της περιόδου σε νεαρή ηλικία
- Μεγάλες περίοδοι, ασταθής κύκλος
- Εμμηνόπαυση σε μεγάλη ηλικία
- Θεραπείες ορμονικής υποκατάστασης
- Ταμοξιφαίνη ( φάρμακο που χρησιμοποιείται σε ασθενείς με ιστορικό καρκίνου μαστού)
- Παχυσαρκία
- Σακχαρώδης διαβήτης
- Ατοκία
- Γενετικοί παράγοντες
Ο καρκίνος της μήτρας εμφανίζεται συνήθως με αιμορραγία ανεξάρτητη από την περίοδο ή μετά την κλιμακτήριο.
Διαγνωστικά το υπερηχογράφημα βοηθάει στην αναγνώριση ενός ενδομήτριου με μεγαλύτερο πάχος από το αναμενόμενο (υπερπλασία ενδομήτριου). Το Τεστ Παπανικολάου μπορεί να δείξει κάποια άτυπα κύτταρα από το ενδομήτριο αλλά δεν αποτελεί διαγνωστική εξέταση εκλογής. Απαραίτητη είναι η λήψη βιοψίας και ιστού για ανάλυση. Αυτό μπορεί να γίνει με διαγνωστική απόξεση, που αποτελεί μια «τυφλή» επέμβαση με τυχαία κατανομή των βιοψιών και της επιφάνειας που ελέγχεται, ή με υστεροσκόπηση. Η υστεροσκόπηση περιλαμβάνει την χρήση ενός πολύ λεπτού οπτικού συστήματος το οποίο μπαίνει μέσα στην ενδομήτρια κοιλότητα με τη χρήση κάμερας, την ελέγχει και παίρνει κατευθυνόμενες βιοψίες από ύποπτες περιοχές μηδενίζοντας την πιθανότητα να υπάρχει μια βλάβη που θα παραμείνει αδιάγνωστη.
Η αντιμετώπιση του καρκίνου της μήτρας είναι κατά βάση χειρουργική. Η επέμβαση που πρέπει να γίνει σε κάθε ασθενή πρέπει να εξατομικεύεται ανάλογα με τα χαρακτηριστικά του καρκίνου (τα οποία ενδέχεται να διαφέρουν από ασθενή σε ασθενή), τον προεγχειρητικό απεικονιστικό έλεγχο (μαγνητική τομογραφία) και το ατομικό ιστορικό της ασθενούς. Θεραπεία εκλογής ανάλογα με την έκταση (στάδιο) της βλάβης είναι η ολική υστερεκτομή, απλή ή ριζική, αφαίρεση των ωοθηκών και των σαλπίγγων, με ή χωρίς λεμφαδενικό καθαρισμό. Και οι δύο επεμβάσεις γίνονται σήμερα και λαπαροσκοπικά με πολύ σύντομη παραμονή στο νοσοκομείο ( συνήθως μία διανυκτέρευση ) και γρήγορη μετεγχειρητική ανάρρωση και επιστροφή στις κανονικές δραστηριότητες της ασθενούς.
